In de papieren industrie is vezelmorfologie een van de belangrijkste factoren die pulp -eigenschappen en de uiteindelijke papierkwaliteit bepalen. Vezelmorfologie omvat de gemiddelde lengte van vezels, de verhouding van de dikte van de vezelcelwand tot celdiameter (aangeduid als de wand tot de hindernis) en de hoeveelheid niet-vezelachtige heterocyten en vezelbundels in de pulp. Deze factoren interageren met elkaar en beïnvloeden gezamenlijk de bindingssterkte van de pulp, dehydratatie -efficiëntie, kopieerprestaties, evenals de sterkte, taaiheid en algehele kwaliteit van het papier.
1) Gemiddelde vezellengte
De gemiddelde lengte van vezels is een van de belangrijke indicatoren voor pulpkwaliteit. Langere vezels vormen langere netwerkketens in de pulp, wat helpt om de bindingssterkte en trekzaken van het papier te verbeteren. Wanneer de gemiddelde lengte van vezels toeneemt, neemt het aantal verweven punten tussen de vezels toe, waardoor het papier stress beter kan verspreiden wanneer ze worden onderworpen aan externe krachten, waardoor de sterkte en taaiheid van het papier wordt verbeterd. Daarom kan het gebruik van langere gemiddelde lengtevezels, zoals sparren naaldpulp of katoen en linnen pulp, een hogere sterkte, een betere taaiheid van het papier veroorzaken, deze artikelen zijn meer geschikt voor gebruik in de behoefte aan hogere fysieke eigenschappen van de gelegenheid, zoals verpakkingsmaterialen, drukpapier enzovoort.
2) De verhouding van de dikte van de vezelcelwand tot celholtdiameter (wand-veerstadverhouding)
De verhouding van de wand tot de holte is een andere belangrijke factor die de pulp-eigenschappen beïnvloedt. Lagere wand tot de hedendaags betekent dat de vezelcelwand relatief dun is en de celholte groter is, zodat de vezels in het pulp- en papierproductieproces gemakkelijker water te absorberen en te verzachten, bevorderlijk voor de verfijning van de vezels, dispersie en verweven. Tegelijkertijd bieden dunwandige vezels een betere flexibiliteit en opvouwbaarheid bij het vormen van papier, waardoor het papier geschikter wordt voor complexe verwerking- en vormprocessen. Daarentegen kunnen vezels met hoge wand-veerkrachtverhoudingen leiden tot overmatig hard, bros papier, wat niet bevorderlijk is voor daaropvolgende verwerking en gebruik.
3) gehalte van niet-vezelachtige heterocyten en vezelbundels
Niet-vezelige cellen en vezelbundels in de pulp zijn negatieve factoren die de papierkwaliteit beïnvloeden. Deze onzuiverheden zullen niet alleen de zuiverheid en uniformiteit van de pulp verminderen, maar ook in het papierproductieproces om knopen en defecten te vormen, wat de gladheid en sterkte van het papier beïnvloedt. Niet-vezelachtige heterocyten kunnen afkomstig zijn van niet-vezelige componenten zoals schors, hars en tandvlees in de grondstof, terwijl vezelbundels vezelaggregaten zijn die zijn gevormd als gevolg van het falen van de grondstof om voldoende te dissociëren tijdens het bereidingsproces. Daarom moeten deze onzuiverheden tijdens het pulpproces zoveel mogelijk worden verwijderd om de pulpkwaliteit en de papieropbrengst te verbeteren.
Posttijd: 28-2024
